znęcanie się nad zwierzętami

Witam wszystkich  W dzisiejszym wpisie postanowiłem poruszyć pewne zagadnienie prawne związane ze zwierzętami, które uwielbiam i do których mam słabość – a mianowicie są nimi mruczące futrzaki – czyli koty . Poniżej postanowiłem zaprezentować kilka najważniejszych przepisów zawartych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, które oczywiście dotyczą wszelkie rodzaju zwierząt (nie tylko kotów). Przepisy te mają na celu przede wszystkim zapewnienie należytego traktowania zwierząt – zarówno tych domowych jak i tych wolnobytujących, chociaż chciałbym się w tym wpisie skupić głównie na przepisach związanych z bezdomnymi kotami. W pierwszej kolejności zwracam uwagę na art. 9a, zgodnie z którym: Osoba, która napotka porzuconego psa lub kota, w szczególności pozostawionego na uwięzi, ma obowiązek powiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję. Niestety w praktyce często jest tak, że gdy widzimy błąkającego się kota po ulicy to nie wiemy czy ten kot ma właściciela, czy nie, a tym samym nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy należałoby zawiadomić o tym fakcie podmioty wskazane w powyższym przepisie. Przepis art. 6 ust.2 w/w ustawy definiuje pojęcie znęcania się nad zwierzęciem i wynika z niego, że ma bardzo szerokie znaczenie, albowiem przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć: Zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: 1) umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, niestanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub procedury w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych, w tym znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie, a także wszelkie zabiegi mające na celu zmianę wyglądu zwierzęcia i wykonywane w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia, a w szczególności przycinanie psom uszu i ogonów; 1a) znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie; 3) używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt chorych, a także zbyt młodych lub starych oraz zmuszanie ich do czynności, których wykonywanie może spowodować ból; 4) bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn; 5) przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nieodpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu; 6) transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres; 7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć; 8) dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec; 9) złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt; 10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji; 11) porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje – niestety są osoby, które tak właśnie robią i nie zdają sobie sprawy na jaki stres i tym samym problemy zdrowotne narażone jest zwierzę, gdy się je porzuci, np. na ulicę, a dotychczas żyło w komfortowych warunkach u kogoś w domu; 12) stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt; 15) organizowanie walk zwierząt; 16) obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia); 17) wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu; 18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie; 19) utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku. Jakie są konsekwencje dokonania czynności polegającej na znęcaniu się nad zwierzęciem w rozumieniu art. 6 ust.2 ?Zgodnie z art. 7: 1) schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub 2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub 3) 3 ogrodowi zoologicznemu, schronisku dla zwierząt, azylowi dla zwierząt lub Centralnemu Azylowi dla Zwierząt, o którym mowa w ustawie z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz. U. poz. 2375), jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych. 1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Na koniec pragnę zauważyć, że w zakresie opieki nad zwierzętami swoje obowiązki ma gmina, na terenie której znajdują się bezdomne zwierzęta – co tyczy się zwłaszcza kotów i psów. Jednym z nich jest zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, ale również szeroko rozumiana opieka, a tym ich dokarmianie. Art. 11a. [Gminny program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt] 1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt; 2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie; 3) odławianie bezdomnych zwierząt; 4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt; 5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 6) usypianie ślepych miotów;7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich; 8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. 3a. Program, o którym mowa w ust. 1, może obejmować plan sterylizacji lub kastracji zwierząt w gminie, przy pełnym poszanowaniu praw właścicieli zwierząt lub innych osób, pod których opieką zwierzęta pozostają. 1) właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; 2) organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy; 3) dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy. Chcesz wiedzieć więcej ? Potrzebujesz pomocy prawnej ? Serdecznie zapraszam do kontaktu: Telefon: +48 500 896 575e-mail: kancelaria@radcamichalowski.pl Radca Prawny Wojciech Michałowski