Uncategorized

Uncategorized

TESTAMENT I DZIEDZICZENIE TESTAMENTOWE – CZĘŚĆ II – CO MOŻE SIĘ ZNALEŹĆ W TREŚCI TESTAMENTU ?

Zgodnie z art. 959 k.c. (Kodeksu Cywilnego) w testamencie spadkodawca składa swoją ostatnią wolę w zakresie swojego majątku, który posiada w chwili śmierci i tym samym ma prawo do powołania spadkobiercy lub dowolnej ilości spadkobierców.Jeżeli z treści testamentu nie wynika w jakich udziałach (częściach) spadkodawca powołał do spadku poszczególnych spadkobierców – wówczas obowiązuje domniemanie prawne, że udziały (części spadku) są równe. WARUNEK I TERMINZgodnie z art. 962 k.c. zastrzeżenie warunku lub terminu, uczynione przy powołaniu spadkobiercy testamentowego, uważane jest za nieistniejące. Jeżeli jednak z treści testamentu lub z okoliczności wynika, że bez takiego zastrzeżenia spadkobierca nie zostałby powołany, powołanie spadkobiercy jest nieważne. Przepisów tych nie stosuje się, jeżeli ziszczenie się lub nieziszczenie się warunku albo nadejście terminu nastąpiło przed otwarciem spadku.Innymi słowy – nie można uzależnić powołania spadkobiercy od spełnienia określonego warunku lub od upływu określonego terminu. PODSTAWIENIE TESTAMENTOWEInstytucję tę reguluje art. 963 k.c. Zgodnie z tym przepisem – Można powołać spadkobiercę testamentowego na wypadek, gdyby inna osoba powołana jako spadkobierca ustawowy lub testamentowy nie chciała lub nie mogła być spadkobiercą (podstawienie).W treści testamentu wygląda to w ten sposób, że powołuje się określonego spadkobiercę, aby dziedziczył po zmarłym i jednocześnie dodaje się treść, w której wskazuje się osobę, która będzie dziedziczyć, ale tylko w sytuacji gdy powołany spadkobierca nie będzie miał możliwości dziedziczenia, bo np. nie będzie żył w chwili otwarcia testamentu tzn. umrze wcześniej niż spadkodawca. Można to nazwać wskazaniem „spadkobiercy alternatywnego”. PRZYROSTArt. 965 k.c.: Jeżeli spadkodawca powołał kilku spadkobierców testamentowych, a jeden z nich nie chce lub nie może być spadkobiercą, przeznaczony dla niego udział, w braku odmiennej woli spadkodawcy, przypada pozostałym spadkobiercom testamentowym w stosunku do przypadających im udziałów (przyrost).Innymi słowy – gdy jeden spadkobierca nagle przestanie nim być niezależnie z jakiego powodu (a łącznie musi ich być przynajmniej kilku – np. 3) to wówczas część spadku zostanie przyznana pozostałym spadkobiercom – proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów (części) w spadku. Przykładowo: Jeżeli jest trzech spadkobierców i każdy dziedziczy po 1/3 spadku, to część spadkobiercy, który nagle zostanie wyłączony z dziedziczenia przypadnie równomiernie do pozostałych 2 spadkobierców, czyli po ½ z w/w 1/3 spadkobiercy, który został wyłączony od dziedziczenia. ZAPIS W TESTAMENCIEZapis w testamencie dzielimy na:a) zwykłyb) windykacyjny.Zapis zwykły – zgodnie z art. 968 k.c. Spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis zwykły).Kodeks cywilny nie przedstawia żadnego konkretnego katalogu czynności, które należy rozumieć pod pojęciem świadczenia majątkowego, które ma obowiązek spełnić spadkobierca na rzecz zapisobiercy. Przykładowo, według doktryny mogą nimi być: 1) przeniesienie własności rzeczy (oznaczonej w testamencie co do tożsamości lub rodzajowo); nie powoduje nabycia własności zapisanej rzeczy samo tylko objęcie jej w posiadanie. Jeżeli objęcie w posiadanie łączy się z odmową przez zapisobiercę zawarcia umowy o przeniesienie własności, spadkobierca może dochodzić jej zawarcia (art. 64) 9511 ; w przypadku zapisu nieruchomości rozrządzenie nie może naruszać zasady superficies solo cedit; 2) przeniesienie udziału we współwłasności rzeczy ; 3) zapłata kwoty pieniężnej, przy czym w testamencie może być wskazana klauzula waloryzacyjna, według której nastąpi obliczenie wartości tej kwoty; 4) przelew wierzytelności (legatum nominis); 5) świadczenia okresowe w pieniądzu lub rzeczowe; 6) wykonanie dzieła; 7) ustanowienie odrębnej własności lokalu; podnosi się, że w konkretnych okolicznościach, jeśli nie byłoby to sprzeczne z wolą spadkodawcy, można przekształcić zobowiązanie do przeniesienia udziału w prawie własności nieruchomości w zobowiązanie do ustanowienia odrębnej własności lokalu; 8) ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego, np. użytkowania nieruchomości; sam zapis w testamencie nie wystarcza jednak do powstania takiego prawa, które powinno zostać wykreowane zgodnie z wymogami z art. 245 k.c.; 9) świadczenie usług np. w postaci pieczy, analogicznie do obowiązków ustanowionych umową dożywocia; 10) zwolnienie z długu lub zaniechanie wykonywania innych praw (tzw. zapis zwalniający czyli legatum liberationis). Zapis windykacyjny – zgodnie z art. 9811 k.c. W testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego spadkodawca może postanowić, że oznaczona osoba nabywa przedmiot zapisu z chwilą otwarcia spadku (zapis windykacyjny).Innymi słowy: Spadkodawca może ustanowić w testamencie, że oznaczona osoba (zapisobierca) staje się właścicielem określonej rzeczy lub prawa, która wchodzi w skład spadku po zmarłym (spadkodawcy) np. nieruchomość. Zgodnie z §2 w/w art. 9811 k.c. Przedmiotem zapisu windykacyjnego może być:1) rzecz oznaczona co do tożsamości (np. nieruchomość)2) zbywalne prawo majątkowe (np. wierzytelność pieniężna)3) przedsiębiorstwo lub gospodarstwo rolne;4) ustanowienie na rzecz zapisobiercy użytkowania lub służebności;5) ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej.Powyższe pięć punktów stanowi zamknięty katalog tego co może być przedmiotem zapisu windykacyjnego, co oznacza, że nic innego poza tym co jest wymienione w powyższym przepisie nie może być objęte zapisem windykacyjnym.Pamiętać należy – testament z zapisem windykacyjnym musi być sporządzony w formie aktu notarialnego – co oznacza, że aby był on ważny i miał moc prawną musimy w tym celu udać się do notariusza! BEZSKUTECZNOŚĆ ZAPISU WINDYKACYJNEGOZgodnie z art. 9812 k.c. Zapis windykacyjny jest bezskuteczny, jeżeli w chwili otwarcia spadku przedmiot zapisu nie należy do spadkodawcy albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia. Jeżeli przedmiotem zapisu jest ustanowienie dla zapisobiercy użytkowania lub służebności, zapis jest bezskuteczny, gdy w chwili otwarcia spadku przedmiot majątkowy, który miał być obciążony użytkowaniem lub służebnością nie należy do spadku albo spadkodawca był zobowiązany do jego zbycia. Reasumując – przedmiot zapisu windykacyjnego musi w chwili otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy) należeć do niego. Potrzebujesz profesjonalnej pomocy prawnej w sprawach spadkowych ?Zapraszam serdecznie do kontaktu:Telefon: +48 500 896 575e-mail: kancelaria@radcamichalowski.plRadca Prawny Wojciech Michałowski

Uncategorized

TESTAMENT I DZIEDZICZENIE TESTAMENTOWE – CZĘŚĆ I

Dzisiejszy wpis na blogu postanowiłem poświęcić prawu spadkowemu i omówić instytucję testamentu. Nieważność testamentuOczywiście z powyższego punktu wynika, że testament zwykły (holograficzny) jest nieważny, jeżeli nie został zawarty w odpowiedniej formie, ale ponadto mamy przesłanki wskazujące na nieważność testamentu które stosuje się bez względu na to w jakiej formie taki testament byłby sporządzony – są nimi:a) sporządzenie testamentu w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli;b) sporządzenie testamentu pod wpływem błędu uzasadniającego przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu tej treści;c) sporządzenie testamentu pod wpływem groźby. Dziedziczenie.Tutaj mamy do czynienia ze znaczenie łatwiejszą sytuacją, niż jest dziedziczenie ustawowe – czyli takie gdy spadkodawca (zmarły lub zmarła) nie pozostawił/a testamentu. W dziedziczeniu testamentowym dziedziczy ten kto został wskazany w testamencie i nikt inny. Na temat dziedziczenia ustawowego zrobię osobny wpis. Odwołanie testamentu i wykładnia testamentu.Testament oczywiście można odwołać – zgodnie z art. 946 k.c.: Odwołanie testamentu może nastąpić bądź w ten sposób, że spadkodawca sporządzi nowy testament, bądź też w ten sposób, że w zamiarze odwołania testament zniszczy lub pozbawi go cech, od których zależy jego ważność, bądź wreszcie w ten sposób, że dokona w testamencie zmian, z których wynika wola odwołania jego postanowień. Powyższy przepis oznacza, że spadkodawca może wybrać – albo odwoła testament poprzez sporządzenie nowego, przy czym przy sporządzeniu nowego musi wyraźnie zaznaczyć, że odwołuje dotychczasowo obowiązujący testament – albo dokona fizycznego zniszczenia testamentu lub wystarczy usunie z niego elementy, o których zależy jego ważność – np. spadkodawca może np. zamazać albo oderwać podpis.Prawidłowe odczytanie treści testamentu musi, zgodnie z art. 948 §1 k.c. zapewnić możliwie najpełniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy.Jeżeli testament może być tłumaczony rozmaicie, należy przyjąć taką wykładnię, która pozwala utrzymać rozrządzenia spadkodawcy w mocy i nadać im rozsądną treść (art. 948 §2 k.c.). Jak należy rozumieć w/w przepis ? Oczywiście wszystko zależy od konkretnej sytuacji faktycznej, ale z pewnością obowiązuje jedna zasada: Przedmiotem wykładni (interpretacji) może być jedynie istniejący tekst testamentu. Interpretacja wyłączona jest natomiast względem tego, co nie zostało w treści testamentu zawarte. W rezultacie niedopuszczalne jest prowadzenie wykładni, która miałaby doprowadzić do modyfikacji lub uzupełnienia tekstu testamentu o rozrządzenia, które nie pochodzą bezpośrednio od testatora, nawet jeżeli z okoliczności wynika, że jego rzeczywista wola była inna (por. uzasadnienie postanowienia SN z 13.06.2001 r., II CKN 543/00, OSNC 2002/1, poz. 14). Inne rodzaje testamentów.Poza wyżej opisanymi testamentami, istnieje także testament allograficzny, przy czym jest on także testamentem pisemnym.Polega on na tym, że spadkodawca sporządza testament w ten sposób, że w obecności dwóch świadków oświadczy swoją ostatnią wolę ustnie wobec wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty, marszałka województwa, sekretarza powiatu albo gminy lub kierownika urzędu stanu cywilnego. OŚWIADCZENIE SPADKODAWCY spisuje się w protokole z podaniem daty jego sporządzenia. Protokół odczytuje się spadkodawcy w obecności świadków. Protokół powinien być podpisany przez spadkodawcę, przez osobę, wobec której wola została oświadczona, oraz przez świadków. Jeżeli spadkodawca nie może podpisać protokołu, należy to zaznaczyć w protokole ze wskazaniem przyczyny braku podpisu.Innym przykładem nietypowego testamentu jest testament ustny. Zgodnie z art. 952 §1 k.c.: Jeżeli istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo jeżeli wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków.NA ZAKOŃCZENIE TEGO WPISU POWIEM, ŻE W PRAKTYCE NAJCZĘŚCIEJ W OBROCIE PRAWNYM FUNKCJONUJĄ TESTAMENTY ZWYKŁE, NA PODSTAWIE KTÓRYCH DOKONUJE SIĘ AKTU POŚWIADCZENIA DZIEDZICZENIA U NOTARIUSZA LUB POSTĘPOWANIA SPADKOWEGO W SĄDZIE.Ten wpis stanowi część I wpisu na temat testamentów. Zapraszam do dalszego śledzenia moich wpisów. W następnym będę szerzej omawiał szczegółowe przepisy dotyczące tego co może się znaleźć w treści testamentu a co nie. Potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie dziedziczenia/spadkowej ? Zapraszam serdecznie do kontaktu:Telefon: +48 500 896 575e-mail: kancelaria@radcamichalowski.plwww: https://www.radcamichalowski.plRadca Prawny Wojciech Michałowski

Uncategorized

ODSZKODOWANIE – ZALANE MIESZKANIE

Czy miałeś kiedyś sytuację, że sąsiad zamieszkujący nad Tobą zalał twoje mieszkanie, a może zalanie nastąpiło z tego powodu, że ktoś wykonywał remont dachu bloku w którym mieszkasz i np. woda deszczowa wlała się do budynku i uszkodziła lokale znajdujące się na niższych kondygnacjach ? Jeżeli tak – to polecam przeczytać ten wpis. W pierwszej kolejności warto wskazać ogólną zasadę odpowiedzialności odszkodowawczej – art. 415 k.c. (Kodeksu cywilnego) mówi nam o tym, że: Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.Zasada, wynikająca z powyższego przepisu, wydaje się banalna, ale w praktyce wykazanie, że dany podmiot ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę, wymaga, aby zostały spełnione trzy warunki: Gdy którykolwiek z powyższych warunków nie zostanie spełniony, to nie można pociągnąć nikogo do ponoszenia odpowiedzialności za szkodę. Czym jest zatem szkoda ? – Szkoda to stan w którym doszło do uszkodzenia, zniszczenia lub utraty mienia (rzeczy). Tutaj celowo mówią wyłącznie o szkodzie na mieniu, gdyż w tym wpisie skupiam się kazusie zalanego mieszkania. Zdarzenie powodujące szkodę – tutaj oczywistością jest, że chodzi o działanie lub zaniechanie, które tą szkodę spowodowało. Inaczej mówiąc szkoda może nastąpić, gdy ktoś czegoś dokonał, lecz zrobił to w sposób niewłaściwy, niezgodny np. z obowiązującym prawem (działanie) lub zaniechał zrobienia czegoś, pomimo, że był do tego zobowiązany (zaniechanie). TEN TRZECI NAJWAŻNIEJSZY WARUNEK – ADEKWATNY ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY – MOŻNA TO OKREŚLIĆ JAKO NORMALNE, TYPOWE NASTĘPSTWO DANEGO ZDARZENIA – tę kwestię podnosi art. 361 §1 k.c. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Po krótkim omówieniu ogólnych zasad odpowiedzialności odszkodowawczej przechodzę do bardziej praktycznego omówienia szkody związanej z zalaną nieruchomością (mieszkaniem). Należy wyróżnić dwie sytuacje, w których mamy dwa rodzaje odpowiedzialności odszkodowawczej, w związanej z zalaniem: 1) art. 433 k.c. – Za szkodę wyrządzoną wyrzuceniem, wylaniem lub spadnięciem jakiegokolwiek przedmiotu z pomieszczenia jest odpowiedzialny ten, kto pomieszczenie zajmuje, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą zajmujący pomieszczenie nie ponosi odpowiedzialności i której działaniu nie mógł zapobiec. TUTAJ JEST ODPOWIEDZIALNOŚĆ NA ZASADZIE RYZYKA – CO TO ZNACZY ? OTÓŻ OZNACZA TO, ŻE TEN KTO WYRZĄDZIŁ SZKODĘ BĘDZIE PONOSIŁ ODPOWIEDZIALNOŚĆ NIEZALEŻNIE OD TEGO CZY SZKODA NASTĄPIŁA WSKUTEK JEGO DZIAŁANIA LUB ZANIECHANIA.ZAJMUJĄCY POMIESZCZENIE NIE BĘDZIE ODPOWIADAŁ ZA SZKODĘ TYLKO WÓWCZAS GDY: INACZEJ MÓWIĄC – JEŻELI NIE NASTĄPI ŻADEN Z POWYŻSZYCH WARUNKÓW (ZWANYCH TEŻ PRZESŁANKAMI EGZONERACYJNYMI) – TO ZAJMUJĄCY POMIESZCZENIE PONOSI ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WYRZĄDZONĄ SZKODĘ. 2) art. 415 k.c. Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. CO PRAWDA JUŻ RAZ PRZYWOŁAŁEM WYŻEJ ART. 415 K.C. JEDNAKŻE TU PODKREŚLAM, ŻE JEST TO DRUGA OPCJA W ZAKRESIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ODSZKODOWAWCZEJ ZA ZALANE MIESZKANIE.PRZEPIS TEN MA ZASTOSOWANIE DO WSZYSTKICH SYTUACJI ZWIĄZANYCH Z ZALANĄ NIERUCHOMOŚCIĄ LOKALOWĄ – ZWŁASZCZA GDY PRZYSŁOWIOWY „SĄSIĄD Z GÓRY” ZALEJE NAM MIESZKANIE Z WYŁĄCZENIEM SYTUACJI, KTÓRE PODPADAJĄ POD ART. 433 K.C. NIESTETY W TAKIEJ SYTUACJI, ABY MÓC SKUTECZNIE DOCHODZIĆ ODPOWIEDZIALNOŚCI ODSZKODOWAWCZEJ MUSIMY WYKAZAĆ WSZYSTKIE 3 PRZESŁANKI: A PONADTO MUSIMY TEŻ WYKAZAĆ, ŻE DZIAŁANIE LUB ZANIECHANIE, KTÓRE SZKODĘ SPOWODOWAŁO MIAŁO CHARAKTER NIEZGODNY Z OBOWIĄZUJĄCYMI NORMAMI NP. PRAWNYMI, ALE MOGĄ TO BYĆ TEŻ ZASADY WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO (NORMY POZAPRAWNE NAKAZUJĄCE ODPOWIEDNIE ZACHOWANIE W OKREŚLONYCH SYTUACJACH). Niezależnie od tego jaka jest przyczyna uszkodzenia nieruchomości lokalowej wskutek zalania, to aby skutecznie dochodzić odszkodowania należy podjąć następujące kroki: PRZEDAWNIENIERoszczenia o odszkodowanie czy to z art. 415 k.c. czy z art. 433 k.c. przedawniają się z upływem 3 lat d dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Chcesz dowiedzieć się więcej ? Potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie o uzyskanie odpowiedniego odszkodowania ? Zapraszam do kontaktu: Telefon: +48 500 896 575e-mail: kancelaria@radcamichalowski.plwww: https://www.radcamichalowski.pl Radca Prawny Wojciech Michałowski

Uncategorized

Koty. Ochrona prawna zwierząt

Witam wszystkich  W dzisiejszym wpisie postanowiłem poruszyć pewne zagadnienie prawne związane ze zwierzętami, które uwielbiam i do których mam słabość – a mianowicie są nimi mruczące futrzaki – czyli koty . Poniżej postanowiłem zaprezentować kilka najważniejszych przepisów zawartych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, które oczywiście dotyczą wszelkie rodzaju zwierząt (nie tylko kotów). Przepisy te mają na celu przede wszystkim zapewnienie należytego traktowania zwierząt – zarówno tych domowych jak i tych wolnobytujących, chociaż chciałbym się w tym wpisie skupić głównie na przepisach związanych z bezdomnymi kotami. W pierwszej kolejności zwracam uwagę na art. 9a, zgodnie z którym: Osoba, która napotka porzuconego psa lub kota, w szczególności pozostawionego na uwięzi, ma obowiązek powiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub Policję. Niestety w praktyce często jest tak, że gdy widzimy błąkającego się kota po ulicy to nie wiemy czy ten kot ma właściciela, czy nie, a tym samym nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy należałoby zawiadomić o tym fakcie podmioty wskazane w powyższym przepisie. Przepis art. 6 ust.2 w/w ustawy definiuje pojęcie znęcania się nad zwierzęciem i wynika z niego, że ma bardzo szerokie znaczenie, albowiem przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć: Zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności: 1) umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, niestanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub procedury w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych, w tym znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie, a także wszelkie zabiegi mające na celu zmianę wyglądu zwierzęcia i wykonywane w celu innym niż ratowanie jego zdrowia lub życia, a w szczególności przycinanie psom uszu i ogonów; 1a) znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie; 3) używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt chorych, a także zbyt młodych lub starych oraz zmuszanie ich do czynności, których wykonywanie może spowodować ból; 4) bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn; 5) przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nieodpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu; 6) transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres; 7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć; 8) dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec; 9) złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt; 10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji; 11) porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje – niestety są osoby, które tak właśnie robią i nie zdają sobie sprawy na jaki stres i tym samym problemy zdrowotne narażone jest zwierzę, gdy się je porzuci, np. na ulicę, a dotychczas żyło w komfortowych warunkach u kogoś w domu; 12) stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt; 15) organizowanie walk zwierząt; 16) obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia); 17) wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warunków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu; 18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dostatecznej ilości wody umożliwiającej oddychanie; 19) utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku. Jakie są konsekwencje dokonania czynności polegającej na znęcaniu się nad zwierzęciem w rozumieniu art. 6 ust.2 ?Zgodnie z art. 7: 1) schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub 2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub 3) 3 ogrodowi zoologicznemu, schronisku dla zwierząt, azylowi dla zwierząt lub Centralnemu Azylowi dla Zwierząt, o którym mowa w ustawie z dnia 4 listopada 2022 r. o Centralnym Azylu dla Zwierząt (Dz. U. poz. 2375), jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych. 1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Na koniec pragnę zauważyć, że w zakresie opieki nad zwierzętami swoje obowiązki ma gmina, na terenie której znajdują się bezdomne zwierzęta – co tyczy się zwłaszcza kotów i psów. Jednym z nich jest zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, ale również szeroko rozumiana opieka, a tym ich dokarmianie. Art. 11a. [Gminny program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt] 1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt; 2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie; 3) odławianie bezdomnych zwierząt; 4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt; 5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 6) usypianie ślepych miotów;7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich; 8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt. 3a. Program, o którym mowa w ust. 1, może obejmować plan sterylizacji lub kastracji zwierząt w gminie, przy pełnym poszanowaniu praw właścicieli zwierząt lub innych osób, pod których opieką zwierzęta pozostają. 1) właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii; 2) organizacjom społecznym, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy; 3) dzierżawcom lub zarządcom obwodów łowieckich, działających na obszarze gminy. Chcesz wiedzieć więcej ? Potrzebujesz pomocy prawnej ? Serdecznie zapraszam do kontaktu: Telefon: +48 500 896 575e-mail: kancelaria@radcamichalowski.pl Radca Prawny Wojciech Michałowski

Uncategorized

Spadek dziedziczony w czasie pandemii Covid-19

Czy odziedziczyłeś/aś spadek w czasie trwania stanu epidemii Covid-19 ? (okres między 20 marca 2020 r. a 16 maja 2022 r.) po najbliższej osobie, gdzie zgodnie ustawą o podatku od spadków i darowizn jesteś zwolniony z jego płacenia, ale zapomniałeś zgłosić odziedziczony spadek w ciągu 6 miesięcy od dnia postanowienia Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku i boisz się że będziesz musiał/a zapłacić ogromną kwotę podatku, bo w skład spadku wchodziła nieruchomość? Nie wszystko stracone. W ostatnim czasie orzecznictwo Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, a nawet stanowiska Izb Administracji Skarbowych jest przychylne dla podatników, bo jak się okazało urzędy skarbowe w czasie pandemii Covid-19 nie stosowały przepisów tzw. covidowych i bezpodstawnie nakładały na podatników obowiązek zapłacenia podatku od spadku. Co rozumie się przez dziedziczenie przez najbliższe osoby – wedle ustawy o podatku spadków i darowizn- zgodnie z art. 4a: W przypadku stwierdzenia uchybienia przez stronę w okresie obowiązywania stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów: 1) od zachowania których jest uzależnione udzielenie ochrony prawnej przed organem administracji publicznej, 2) do dokonania przez stronę czynności kształtujących jej prawa i obowiązki, 3) przedawnienia, 4) których niezachowanie powoduje wygaśnięcie lub zmianę praw rzeczowych oraz roszczeń i wierzytelności, a także popadnięcie w opóźnienie, 5) zawitych, z niezachowaniem których ustawa wiąże ujemne skutki dla strony, 6) do dokonania przez podmioty lub jednostki organizacyjne podlegające wpisowi do właściwego rejestru czynności, które powodują obowiązek zgłoszenia do tego rejestru, a także terminów na wykonanie przez te podmioty obowiązków wynikających z przepisów o ich ustroju- organ administracji publicznej zawiadamia stronę o uchybieniu terminu. Innymi słowy: Jeżeli odziedziczyłeś/aś spadek w okres od 20 marca 2020 r. do 16 maja 2022 r. tj. wydano postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia u notariusza, a nie zgłosiłeś do Urzędu Skarbowego w ciągu 6 miesięcy nabycia tego spadku, to organ nie miał prawa nałożyć na Ciebie obowiązku zapłaty podatku, gdyż w pierwszej kolejności miał obowiązek powiadomić podatnika o tym że takiemu terminowi uchybił i wyznaczyć mu 30 dniowy termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia deklaracji podatkowej podatku od spadku lub darowizny. Nie ma znaczenia jeżeli ten podatek zapłaciłeś/aś – kwota zapłacona jest podatkiem nienależnym i jeżeli dojdzie do uchylenia decyzji Urzędu Skarbowego o nałożeniu takiego podatku, należy się Tobie zwrot wpłaconej kwoty. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 16 listopada 2023 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 347/23 : Organy podatkowe, stwierdzając uchybienie terminu określonego w art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d., miały obowiązek zastosowania art. 15zzzzzn2 ust. 1 ustawy covidowej, a zatem zawiadomić stronę o uchybieniu terminu i w zawiadomieniu wyznaczyć jej termin 30 dni na złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Nie czyniąc tego, organy podatkowe co najmniej przedwcześnie uznały, że nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia podmiotowego określonego w art. 4a u.p.s.d. Winny one bowiem najpierw wystosować do strony ww. zawiadomienie, a następnie rozpatrzyć wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zgłoszenia o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2, jeśli zostanie przez skarżącego złożony w terminie określonym w art. 15zzzzzn2 ust. 2 ustawy covidowej. Mając na uwadze, że ww. przepis ma zastosowanie również do terminów prawa materialnego, należy konsekwentnie przyjąć, że zgodnie z tym przepisem możliwe jest jego przywrócenie i art. 162 § 4 o.p. (Ordynacja podatkowa) nie znajduje tu zastosowania. Jeżeli miałeś sytuację podobną jak w powyższym artykule i masz do zapłacenia ogromny podatek od spadku w kwocie nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych, bo zapomniałeś zgłosić nabycie spadku w czasie stanu epidemii – to serdecznie zapraszam Cię do kontaktu. Telefon: +48 500 896 575 adres e-mail: kancelaria@radcamichalowski.pl Radca Prawny Wojciech Michałowski

Uncategorized

Odszkodowanie z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych

Ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych – jakie mam prawa jako poszkodowany. Każdy kto jest posiadaczem samochodu osobowego, zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych.Z ubezpieczenia obowiązkowego OC (odpowiedzialności cywilnej) otrzymujemy świadczenie (kwotę pieniężną) od firmy ubezpieczeniowej gdy zdarzy się szkoda w związku z ruchem pojazdu, do którego zaliczamy również, oprócz tradycyjnie rozumianego „ruchu pojazdu” – szkodę wyrządzoną w związku z wsiadaniem lub wysiadaniem z pojazdu mechanicznego, bezpośrednim załadowaniem lub rozładowaniem pojazdu mechanicznego oraz zatrzymaniem lub postojem pojazdu mechanicznego. Tak więc pamiętać należy, że ruch pojazdu w przypadku tego ubezpieczenia to nie tylko typowa kolizja pojazdów poruszających się po drodze.Zakres ochrony ubezpieczeniowej ubezpieczenia OC obejmuje następujące szkody:-szkody na osobie, która obejmuje następujące świadczenia: a) odszkodowanie, które obejmuje wszelkie koszty wynikłe z powodu uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia (np. koszty odpłatnego leczenia czy rehabilitacji, koszty zmiany zawodu), b) rentę, która jest należna poszkodowanemu jeżeli częściowo lub całkowicie utracił zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, c) zadośćuczynienie za doznaną krzywdę – to rodzaj świadczenia od ubezpieczyciela za tzw. krzywdy psychiczne, które są spowodowane uszczerbkiem (szkodą w zdrowiu fizycznym) – np. ciężko jest nam codziennie funkcjonować z powodu bólu określonej części ciała.– szkody na mieniu – odszkodowanie za wszelkiego rodzaju utratę, uszkodzenie lub zniszczenie mienia, które było objęte ochroną ubezpieczeniową w chwili wystąpienia szkody.Należy pamiętać, zgodnie z art. 442 (1) §1 Kodeksu Cywilnego – roszczenie o odszkodowanie przedawnia się z upływem 3 lat od dnia dowiedzenia się o szkodzie i sprawcy tej szkody, lecz nie później niż 10 lat od dnia zdarzenia, które spowodowało szkodę.Pamiętać też należy, że jeżeli ubezpieczyciel po przeprowadzeniu swojego postępowania tzw. likwidacyjnego wypłaci w naszej ocenie za niskie odszkodowanie, to warto dobrze zastanowić się czy nie starać o wypłacenie wyższej kwoty np. na drodze sądowej, gdyż z praktyki wiadomo, że często można w ten sposób uzyskać znacznie wyższe odszkodowanie lub zadośćuczynienie niż wypłacił nam ubezpieczyciel.Chcesz wiedzieć więcej ? Miałeś wypadek lub stłuczkę ? Ubezpieczyciel nic Tobie nie wypłacił lub wypłacił za mało ? Nie wiesz jak poradzić sobie w sporze z ubezpieczycielem ? Zapraszam serdecznie do kontaktu: e-mail: kancelaria@radcamichalowski.pltelefon kom.: +48 500 896 575Radca Prawny Wojciech Michałowski

Scroll to Top